Een Hansen toveel
Een Hansen toveel
Hansen gegen Hansen
Lustspeel in fief Biller
von Horst Pillau
Plattdüütsch von Manfred Hinrichs Bettinger
De Lüüd
Hans Hansen
Doris Hansen, sien Fro
Hans Hansen II
Christine Hansen, sien Fro
Lokstedt, Breefdräger
Walter Apostel, en Inkassobeamten
Alicia Schmidt
Alle Fotos dieser Seite: © Kollenrott, Ohnsorg-Theater, Hamburg 1999
De Bühn
De fief Biller speelt in de Wahnstuuv von en
Schievenvilla. In 'n Achtergrund halflinks de Döör to de Deel, to de Köök un to
de - annahmen - Trepp in de eerste Etaasch. Links an de Siet en groot Finster
mit Gardien na de Straat hen, dorachter sünd Stratenbööm to sehn. Nah bi dat Finster
en runne Eetdisch mit Stöhl, rechts an de Siet, na de Wand hen, en Sofa un
Sessels. Rechts blang de Döör en Anricht mit Drinkeree dorop. Över de Anricht
schöne Biller von de Familie, to 'n Bispill Portretts un Landschoppen, en
Portrett stellt de achteihnjohrig Dochter Ulla dor. Blang de Anricht de
Fernseher, na dat Sofa hen utricht. An de Siedelwand rechts en groot Regal mit
Böker, Souvenirs, rahmt Fotos, lütte Biller.
Goot to weten | ||
| Damen | 3 | |
| Herren | 4 | |
| diverse | - | |
| Bühnenbild | 1 | |
| Uraufführung | 28. Februar 1999 Ohnsorg-Theater, Hamburg | |
| Erstaufführung dieser Fassung | 28. Februar 1999 Ohnsorg-Theater, Hamburg | |
Üm wat dat geiht
Hans Hansen mag sien Arbeit
as en, de Lüüd de Schulden hebbt beraden deit, sien Fro Doris un vör
allen sien Auto. Liekers de ole Kist egaalweg tosamenbreken deit, mag sik
Hansen nich von ehr trennen. Dat he so an sien Auto hangt, geiht sien
Fro gewaltig wat op de Nerven, de sülvst ok en lütte Schrull hett: Von ehr Leven as
Huusfro frustreert, stickt Doris bi Gelegenheit Saken in 'n Koophuus in, ahn to
betahlen.
Ehr anners kommodig un sacht
Leven ännert sik op 'n Slag, as Hansens ne'e Navers kriegt. De flotte junge
Sportwagenfohrer mit sien smucke Fro Nicole heet nämlich ok Hans Hansen. Bringt
de fründlichen jungen Lüüd eerstmal frischen Wind in den griesen Alldag von de
Hansens I, so stellt sik doch gau al Scherereen mit de ne'n Navers in. Ganz
besünners Breefdräger Lokstedt, de Hunnen nich utstahn kann un Doris
Hansen lieden mag, hett wegen de glieke Naams ünner schaneerlich Verwesseln bi 't
Tostellen von de Post to lieden.
In en eernsthaftig slechte
Tiet kümmt de Ehe von Hansen I, as sik bi Doris en junge Daam as fröher Leevste
von Hans vörstellt. Düsse Vertroonsbröök nödigt Doris, nu sülvst en
Techtelmechtel mit Hansen II antofangen.